استان خوزستان
استان خوزستان یکی از ۳۱ استان ایران است. در جنوب غربی کشور و هم مرز با عراق و خلیج فارس است. پایتخت آن اهواز است و مساحت آن 63238 کیلومتر مربع (24416 مایل مربع) است. از سال 2014 بخشی از منطقه 4 ایران بوده است. از نظر تاریخی، خوزستان یکی از مهمترین مناطق خاور نزدیک باستان است که مورخان از آن به عنوان ایلام باستان یاد می کنند که پایتخت آن در شوش بوده است. اصطلاح پارسی قدیم هخامنشی برای عیلام زمانی که آن را از ایلامی ها فتح کردند هوریا بود که در نام امروزی موجود است. منظور از خوزستان به معنای سرزمین خوز، ساکنان اصلی این استان، قوم «سوسی» (هوزه یا هوجه پارسی باستان، مانند کتیبه آرامگاه داریوش بزرگ در نقش رستم) است. آنها شوشان منابع عبری هستند که در آنجا به عنوان هوریا ثبت شده اند. در فارسی میانه این اصطلاح به «خوز» و «کوزی» تبدیل شده است. کتیبه های پیش از اسلام اشکانی- ساسانی نام این استان را خوزستان آورده است.
مقر این استان در طول تاریخ خود در نواحی شمالی سرزمین ابتدا در شوش (شوش) و سپس در شوشتر بوده است. طی یک دوره کوتاه در دوران ساسانیان، مرکز استان به مرکز جغرافیایی خود منتقل شد، جایی که شهر رودخانه ای هرمز اردشیر، که بر پایه هورپهیر باستانی توسط اردشیر اول، بنیانگذار سلسله ساسانیان در قرن بیستم، بنا شد. قرن سوم میلادی این شهر اکنون به نام اهواز شناخته می شود. اما بعدها در زمان ساسانیان و در سراسر دوران اسلامی، مقر ولایت بازگشت و تا اواخر دوره قاجار در شوشتر ماند. با افزایش تجارت دریایی بین المللی به سواحل خوزستان، اهواز به مکان مناسب تری برای مرکز استان تبدیل شد. رودخانه کارون تا اهواز قابل کشتیرانی است. این شهر به دستور پادشاه قاجار، ناصرالدین شاه، مرمت و به نام او ناصری تغییر نام داد. شوشتر به سرعت افول کرد، در حالی که اهواز/ناصری تا به امروز رونق داشت.
خوزستان به خاطر تنوع قومیتی معروف است. جمعیت خوزستان را لرها، عرب های ایرانی، قشقایی ها، افشارها، فارس های بومی (دزفولی- شوشتری، بهبهانی) و ارامنه ایرانی تشکیل می دهند. جمعیت خوزستان را مسلمانان شیعه تشکیل می دهند، اما اقلیت های کوچک مسیحی، یهودی، سنی و ماندایی نیز در آن وجود دارند. نیمی از جمعیت خوزستان لر هستند. از دهه 1920 تا اوایل دهه 2020، تنشهای مذهبی و قومی اغلب منجر به خشونت و تلاش برای جداییطلبی شده است، از جمله شورش در سال 1979، ناآرامی در سال 2005، بمبگذاری در سالهای 2005-2006 و اعتراضات در سال 2011، که انتقادات زیادی را از ایران به دنبال داشت. سازمان های بین المللی حقوق بشر، با این حال، درگیری به پایان رسید. در سال 1980، این منطقه مورد تهاجم عراق بعثی قرار گرفت که منجر به جنگ ایران و عراق شد. در حال حاضر خوزستان 18 نماینده در مجلس ایران دارد. این در حالی است که شش نماینده در مجلس خبرگان رهبری از جمله حضرات آیات موسوی جزایری، کعبی، حیدری، فرهانی، شفیعی و احمدی دارد.
جاذبه های اهواز: شهر شب زنده دار
اهواز یکی از شهرهای صنعتی و نفتخیز کشورمان است. اهواز در گذشته و بهخصوص در هشت سال دفاع مقدس، شاهد اتفاقات و رویدادهای مهمی بوده که شاید بسیاری از آنها تلخ باشد. اما امروزه این شهر بزرگ، یکی از برترین شهرهای کشور در زمینههای مختلف است و مردمان غیور آن توانستهاند آثار خرابی حاصل از جنگ را آباد کنند.
1.پل سیاه اهواز
پل سیاه در سال ۱۳۰۸ و همزمان با احداث راه آهن سراسری ایران ساخته شد و بعدها به دلیل رنگ سیاه بدنه و پایههای آن به پل سیاه شهرت یافت. با طول ۱۰۵۰ متر و عرض ۶ متر، این پل تقریبا در محل پل تاریخی اهواز (با نام پل شادووان و دارای قدمت ساسانی) روی رودخانه کارون احداث شد تا خط آهن بندر امام خمینی، در جنوب استان خوزستان و در ساحل خلیج فارس را به راهآهن سراسری خرمشهر ـ تهران ـ شمال وصل کند. با قدمتی که به دوره پهلوی اول برمیگردد، این پل از مکان های تاریخی و دیدنی های اهواز است که در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۷۸، با شماره ثبت ۲۵۹۹ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
2.حمام نفت سفید
حمام نفت سفید از مکان های دیدنی استان خوزستاندر شهر قدیمی نفت سفید است که در ۳۶ کیلومتری شهرستان هفتکل و ۵۵ کیلومتری اهواز قرار دارد. با قدمتی که به دوره قاجار بازمیگردد، این حمام تاریخی توسط مرحوم استاد معتمدی ساخته شده است و شامل دو بخش زنانه و مردانه میشود. با توجه به ارزش تاریخی، حمام نفت سفید با شماره ۳۲۹۰۷ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
3.رود کارون
زمانی کارون بزرگترین و پرآبترین رودخانه ایران بود و برای جنوبیهای کشورمان مکانی خاطرهساز محسوب میشود؛ اما امروزه این رودخانه در معرض خطر کمآبی و خشکی قرار دارد. رود کارون با ۹۵۰ کیلومتر طول، طولانیترین رود ایران است که سرچشمهی اصلی آن زردکوه بختیاری در استان چهارمحال و بختیاری است.
4.موزه هنرهای معاصر
موزه هنرهای معاصر اهواز در سال ۱۳۳۸، در دو طبقه و با پنج گالری شروع به کار کرد. در گنجینه این موزه ۷۰ اثر نگهداری میشود که ۶۰ اثر آن متعلق به هنرمندان استان خوزستان و ۱۰ اثر آن متعلق به هنرمندان دیگر استانها است. در این موزه همایشها، کارگروهها، دورههای آموزشی هنری مختلف و سمینارهای هنری برگزار میشود.
5.بنای معین التجار
این بنا در زمان ناصرالدین شاه قاجار در اهواز بنا شده است. در واقع این سازه کاروانسرایی در نزدیکی پل سفید است که در بافت قدیمی شهر اهواز قرار دارد. سرای معین التجار، سرای بازرگان برجسته بوشهری، حاج محمد تقی معینالتجار بوده و امروزه به مکانی برای بازدید گردشگران تبدیل شده است. این بنا در تاریخ ۲۰ آبان ۱۳۷۷ با شمارهی ۲۱۵۸ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
6.پل سفید
پل معلق یا پل سفید یکی از مهمترین نمادها و از جاهای دیدنی اهواز است. شاید بسیاری از ما تصویری که اهواز داریم، تصویر روخانهای بزرگ است که پلی معلق روی آن قرار دارد. این پل در سال ۱۳۱۵ روی رودخانه کارون ساخته شد و گفته میشود نخستین پل معلق ایران است. از این پل میتوانید عکسهای بسیار زیبایی از کارون بگیرید و یادگاری خوبی از سفر به اهواز داشته باشید. پل سفید در ۲۶ آبان ماه ۱۳۷۸ با شماره ۲۴۹۳ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
7.کلیسای سورت مسروپ
کلیسای سورت مسروپ یکی از جاذبههای گردشگری اهواز است که در محلههای مرکزی اهواز قرار دارد. این کلیسا در سال ۱۳۴۷ توسط ترداد داویدیان ساخته شد که از کارمندان شرکت نفت بود.
8.طولانی ترین آبشار مصنوعی خاورمیانه
اهواز میزبان طولانیترین آبشار مصنوعی خاورمیانه است که روی هفتمین پل اهواز احداث شده است. این آبشار با نورپردازی بینظیر بسیار تماشایی است. فوارههای آب از اطراف پل به داخل رودخانه پرتاب میشود. اگر به اهواز رفتید، بازدید از این آبشار زیبا را از دست ندهید.
9.پل طبیعت کیانپارس
پل طبیعت کیانپارس اهواز دو پارک مهم این شهر را به هم وصل کرده است و نمای بسیار زیبایی دارد.
10.لشکرآباد (بازار فلافل اهواز)
بازار فلافل اهواز در خیابان انوشه، محله عربنشین لشکرآباد قرار دارد. این بازار مرکز فروش فلافل در شهر است؛ اگر به اهواز رفتید و جزو آن دسته افرادی بودید که عاشق فلافل و ترشیجاتی هستند که کنار این ساندویچ خوشمزه سرو میشود، حتما و حتما بخشی از سفر خود را به بازدید از این بازار و تست کردن فلافلهای آن اختصاص دهید.